Vandaag gaat ze verhuizen.
Een nieuwe fase in haar leven: op kamers in een andere stad waar ze sinds september vol enthousiasme studeert. Mijn lieve kind vliegt uit. Tijd dus om de rekening op te maken. Moederschap is net als ondernemerschap één grote leerschool over verbinden. En durven vertrouwen. Geen dag had ik willen missen. En wat was het af en toe pittig. Vol trots geniet ik van haar zelfstandigheid. We hebben onderweg naar nu veel gestreden en genoten. En wat ken ik de angst er niet genoeg te zijn voor haar. Ruim achttien jaar geleden verwelkomden we haar op een zonnige
zomerdag. Met haar wakkere, onderzoekende blik. ‘Hallo meisje’. Een tijd waaraan ik warme herinneringen koester. Ik herinner me ook dat ik in die eerste maanden na haar geboorte, moeite had met het woordje ‘mijn’, van ‘mijn dochter’. Dat voelde te bezitterig; krampachtig vermeed ik het woord te gebruiken. Toen ik afgelopen weekend de zolder opruimde, stootte ik op Nijntje’s Babyboek. Gevuld met haarlokjes, verhalen en foto’s van de eerste levensjaren. Gekregen van mijn moeder in een kraampakket vol lieve cadeautjes. Op een briefje schreef ze: “3e dag. Jouw kind maar geen bezit. Volkomen afankelijk. Volkomen vrij. Niet gemaakt maar geschapen. Een gebaar van de Schepper. Geluk je zomaar in de schoot gevallen.” Nu ik dit briefje overtyp, pink ik een traantje weg. Mijn lieve, wijze moeder. Met wie ik – meestal van binnen – ook zoveel strijd heb geleverd. Bang te veel te zijn voor haar.
Hoewel de naam John Bowlby haar vast niks zegt, omschreef mijn moeder zonder het te weten op dit briefje de kern van een theorie die ik dagelijks gebruik in mijn werk: de hechtingstheorie. Kort gezegd komt deze theorie op het volgende neer: ieder kind heeft de balans te leren vinden tussen enerzijds nabijheid en veiligheid zoeken en anderzijds zelf de wereld te verkennen. Hoe veiliger de hechting, hoe meer vertrouwen in de verbinding en hoe meer moed om de eigen nieuwsgierigheid te durven volgen. Dit brengt een kind tot bloei. Onveilige hechting geeft verstoring in relaties en de eigen ontwikkeling. Ook in latere levensfasen blijft een veilige hechting daarom van belang. Gelukkig kunnen we leren hoe we ons veiliger kunnen verbinden. Stap voor stap. Niet alleen voor onszelf is dat fijn. Ook de mensen om ons heen
bloeien hiervan op. Vandaag begint ook voor mij weer een nieuwe fase. Ik heb er zin in.
